Elk begin van de dag, vraag ik mezelf wat ik vandaag belangrijk wil maken.
Mijn antwoorden op die vraag variëren.
Mijn lijf ontspannen.
Mijn lief zien alsof ik hem voor het eerst zie.
Luisteren.
Overgave.
Zacht zijn.
Iets maken.
Verwondering.
Vanuit daar zet ik een intentie voor die dag.
De laatste tijd is mijn antwoord steeds vaker: ‘plezier’.
Ik wil me vreugdevol voelen, heel hard lachen, endorfine aanmaken, dansen, het licht maken. Lol trappen.
Een gevoel kun je niet afdwingen, maar het zetten van de intentie om plezier die dag het allerbelangrijkste te laten zijn, heeft me wel veel energie gebracht.
Vandaag deel ik met jou een video die een conservatoriumstudent me stuurde ter voorbereiding van een workshop Performance. Bruce Springsteen & The E Street Band, 1979.
Voor mij is het volstrekt onmogelijk om deze video af te kijken zonder een brede grijns op mijn gezicht te krijgen. Mijn lijf vult zich met wat waarschijnlijk een fractie is van de energie die in deze vijf minuten door deze artiest heen raast, en ik barst daardoor bijna uit elkaar van onvervalst plezier.