Ik heb geen idee
Ik heb geen kwartaal behaald
Ik heb geen hoogtij gevierd dit jaar
Ik heb het allemaal in de hand
zo lijkt het
en de tijd verstrijkt
Als ik uit het raam kijk zie ik dezelfde kerk
Zie ik de dagen als kogels verdwijnen
en de vogels vliegen richting de zon
die schijnt op de gezichten van de mensen
die zich dorstig laven aan de stralen
De verhalen zijn kwijt
We kwamen dit jaar op zoveel plekken niet, ontmoetten zoveel mensen niet.
We verzamelden weinig verhalen.
Toch is dit jaar een verhaal, dat we jaren later nog met zijn allen zullen delen. Het jaar waarin we naar binnen moesten, letterlijk en figuurlijk.
Wij waren erbij.
Wat is het mooiste, vreemdste of sterkste verhaal dat jij het afgelopen jaar hebt meegemaakt?
Groot of klein, van jou of geleend van een ander. Voel je welkom het hier te delen, misschien krijg je er verhalen van anderen voor terug.
Lieve Eva, allereerst blijf ik dit een prachtig initiatief van je vinden. Dus dit is een van de mooie dingen. Je maakt zulk tof werk. Ik geniet daarvan. Dank je wel. Verder kan ik een heel fijne serie van mooie dingen noemen die ik heb gecreëerd met mensen zoals de podcast Plotscast (beluister ‘m op alle platforms…. met ook een nummer van Eva), een clip die ik heb gemaakt en de bijgaande poster die ik maakte met Amber Grothe met vier nieuwe teksten van mij en een prachtige visual van haar. Te bestellen trouwens voor 5 euro ex verzend via http://www.wordbites.nl Maar wat ik nog wilde delen dat ik het door het ontbreken van voorstellingen heel erg mis om die directe connectie, die directe voeding vanuit het publiek of beter gezegd met elkaar te hebben. Als maker “moet” het natuurlijk uit jezelf komen maar die voeding mis ik. Hoe is dat voor jou Eva en anderen??
Vanuit crisis heb ik dit nummer geschreven voor iedereen die zich niet gehoord voelde en geen hulp kreeg tijdens de eerste lockdown corona
trim.DF2E30A8-1931-4F47-8497-AE5C2A5D4C16
Wat lief, Anne!
Dank, Riet, ook voor je mooie reacties hier en op de mail. Ze verbinden ons! Houd vol, liefs.
Lieve Eva, ja, wat deden we niet… En waar zullen onze kleinkinderen zich later herinneren, later over praten.
Op mij maakt het meeste indruk de pijn en het ongemak van jonge mensen, die in machteloosheid een rem op hun toekomstdromen moesten zetten in dit tich heftige (corona)jaar.
Ik kan het wel handelen, lees, geniet van mooie dingen, van de rust ook die deze tijd me biedt.
Én het is heerlijk je elke zondag te genieten van de manier waarop jij taal gebruikt, woorden vindt als poēzie!
Houdt vol Eva, ook met wat niet is of niet kan of niet mag.
Liefs,
Riet