In oktober waren drie keer dertig mensen voor het allereerst met ons in het NU*.
Nu deel ik hier, voor het eerst, graag een heel klein stukje van die avonden.
Het NU laat zich over het algemeen slecht vastleggen, maar Job van Etten deed een prachtige poging.
In de voorbereiding op deze NU try-outs, stelde ik (on)bekenden vier vragen.
Ben je ergens naar op zoek?
Ben je ergens bang voor?
Ben je wel eens boos?
Ben je graag alleen?
Het bracht mij zóveel om deze basale vragen met aandacht te stellen.
Ik vraag met deze post niet om je antwoorden op deze vragen, maar om jouw vragen.
Welke vraag heeft jou ooit veel gebracht, toen je hem stelde aan jezelf, of aan een ander?
*NU is een documentaire-concert over vragen stellen.
Anderhalf uur muziek, spoken word, songs, interview-fragmenten en muzikale improvisatie. Een concert over zoeken, bang, boos en alleen zijn. Over het belang van het stellen van de simpele vragen aan de (on)bekenden om je heen.
Op 19 maart (Effenaar, Eindhoven) mag ik – als alles goed gaat – voor het eerst weer met de band de vloer op, om een nieuw NU te creëren. We klappen bijna uit elkaar van wat we te geven hebben.
Begin 2013 vroeg een coach aan mij: Waarom wil jij eigenlijk zo graag niet voelen, wetende dat er zo ongelofelijk veel mensen zijn die niets liever zouden willen dan jij, namelijk intens voelen?
Dat het nodig was om jou die vraag te stellen is voor mij haast onvoorstelbaar. En, hoe sta je er nu tegenover? Dat hele voelen? 🙂
+ Antwoord op je vraag, Eva, naar dat ‘reclame-interview’: Da’s te lang geleden, niet meer terug te luisteren, helaas.
+ Associatieve reactie(s) op Corné: Ik heb een poster hangen met een beeltenis van Einstein, met de/zijn tekst: “Iemand die nog nooit een fout heeft gemaakt, heeft nog nooit iets nieuws geprobeerd”. Misschien zit daar het antwoord (van velen?) in, op het ongeveer omgekeerde van jouw vraag: Waarom zou je iets doen wat je nog niet kent?
Overigens vind ik all-round schaatsen en meerkamp-atletiek het meest bewonderenswaardig…
En ik ben blij dat ik qua werkzaamheden geen carrière heb gehad, maar een loopbaan via heel verschillende disciplines…., dankbaar voor de mogelijkheden die ik daartoe heb gekregen en gecreëerd. Het nieuwe dat ik nu probeer: Elke dag pensionado-vakantie vieren en me toch ook nuttig voelen met het doen van dingen die ik leuk vind.
“Is dat wat jij geeft, wel wat de ander nodig heeft?”
Heeft mijn werk als docent (en mijn rol als moeder) wezenlijk veranderd. Zoals Damien Rice zingt: “You gave me miles and miles of mountains, but I asked for the sea.”
Wauw, ja. Wat een goede vraag. Die mag ik mezelf ook vaker gaan stellen, geloof ik, want hij raakt me nogal.
Dankjewel Astrid!
Dag Eva,
Wat een heerlijke vraag. De vraag die ik me het vaakst stel – en die me ook het diepst beïnvloedt – is:
Waarom niet?
Zolang ik daar geen overtuigend antwoord op kan vinden, dan ga ik het doen. Zo ben ik gaan geloven dat we onze wereld elke dag een beetje mooier kunnen maken, met respect voor het verleden bouwend aan het erfgoed van de toekomst.
Waarom niet?
Yes! Er zit zoveel energie in die vraag, en levenshouding. Wat voor waardevollen dingen, mensen en ervaringen heb jij zoal aan die vraag over gehouden? 🙂
Dag Eva,
Het is geen levensvraag, maar toch… Ik heb, als journalist/programmamaker radio, en als leraar van verstandelijk beperkte pubers, veel vragen gesteld in mijn leven. Eentje blijft me nog altijd bij. Lopende door een supermarkt interviewde ik een reclameman. Basisvraag in dat kader: Wat, als reclame niet zou bestaan? Antwoord: “Dan zouden er hooguit drie verschillende wasmiddelen zijn, dan zouden mensen weer kiezen op basis van kwaliteit.”
Mijn latente besef veranderde in stevig bewustzijn. Ik ben de wereld om me heen helderder gaan (door-) zien.
Dank voor het delen Harry, die wereld wordt met de dag troebeler, dus wat een waardevolle vraag om te stellen!!! Ik hoop dat we die realiteitszin mogen vasthouden nu de cookies en gepersonaliseerde advertenties meer en meer onze werkelijkheid inkleuren, en een steeds grotere groep mensen standaard zwaar overprikkeld rondloopt.
Dat we ons maar zo min mogelijk door de afleidingsmanoeuvres mogen laten afleiden, en kunnen blijven zien waar het in feite over gaat.
PS. Is het interview van toen nog ergens terug te zien/horen? Ben nu wel nieuwsgierig naar jullie gesprek 🙂
Ik zat in een management game en kwam op het vak “doorbraak” dat daar iemand op kwam gebeurde zelden. Ik moest mezelf de vraag stellen “kun je een gebeurtenis benoemen die voor jou een doorbraak betekende” Al nadenkend kwam ik op een gebeurtenis waarvan ik me op dat moment realiseerde dat als je dat kunt op die manier dat een mens veel meer aan kan dan hij/zij zich realiseert.
(In mijn geval realiseerde ik dat je sterk moet zijn om te doen wat ik voor mijn schoonzusje had gedaan de 5 jaar voordat ze overleed)
Het leidde ook tot de gedachte dat het soms zelfs egoistisch is om een ander te helpen omdat ik dar nou juist veel energie van krijg.
Het is magisch wat we soms aan blijken te kunnen, als het nodig is. Mooi Rini, om er even bij stil te staan dat zoiets niet vanzelfsprekend is, en je daardoor sterk te mogen voelen. Dank voor het delen!
Hoi Eva, de vraag die mij veel heeft gebracht is: Hoe kan ik een prettig mens zijn voor mijn omgeving?
Lieve Sarah, als elk mens zich die vraag met regelmaat zouden stellen, zou het nieuws er heel anders uit zien! Dankjewel.
Als kind in het zwaar katholieke Brabant stelde ik mij de vraag: Bestaat God? Alles wat ik over die goede God leerde was schuld, boete, angst en leugens. Het ontkennende antwoord dat ik mijzelf gaf heeft mij de rest van mijn leven een vrij mens gemaakt.
Mooi, Jean! Klinkt alsof die vraag je veel heeft gegeven. Jij hebt daarna de wereld over gereisd, en bent daardoor volgens mij in contact geweest met alle mogelijke benaderingen van religie en spiritualiteit. Je hebt ongetwijfeld vele visies op het al dan niet bestaan van een God of een ander soort ‘Iets’ voorbij zien komen. Welke resoneerde het meest?
PS. Heb je boek er maar weer eens bij gepakt en een van die verhalen gelezen. Orang-Oetans in Sandakan, WAUW! Veel echter dan dat wordt het niet.
Doe je mee? Die vraag heeft me veel gebracht. En anderen ook.
Zeker weten Hugo! En gek genoeg vaak zo’n spannende om te stellen, vind ik zelf en zie ik bij veel muzikanten om me heen. Heb jij dat niet?
Hoi Eva. Neem ik heb daar totaal geen moeite mee. Voor mij is samen spelen (misschien een beetje net als kind) zo’n heerlijkheid. Met ‘jammen’ als ultieme vorm. Omdat dat daar zoveel in samenkomt. De vermenging maar ook de vraag aan mezelf: hoe sta ik in dit, waar neem ik ruimte? waar geef ik ruimte? etc etc. Maar ook in bredere zin vind ik Doe je mee een heel fijne vraag. De uitnodiging naar de ander, de nieuwsgierigheid. En daarmee ook de uitnodiging naar mezelf.
mijn vraag aan mijzelf is: wanneer ben je tevreden met jezelf (en je omgeving) ? andersom gaat de vraag misschien nog wat dieper: wanneer en/of waarom ben je ontevreden met jezelf? Btw website ziet er goed uit!!
Dankjewel Gideon, voor je vraag en het compliment. De website is het werk van Tom van Bergen. Ik geloof dat ik tevreden met mezelf en mijn omgeving ben als ik het gevoel heb dat ik volledig eerlijk ben, tegen allebei. Dan sta ik in contact. En dan kan ik van alles voelen. En ontevreden als ik voel dat ik mezelf of anderen voor de gek houd. Maar er zijn ook fases waarin ik pas tevreden zou zijn als ik iets aan mezelf en anderen denk te kunnen bewijzen, wat dan ook. In die fases gaat het minder goed met me 😉
Heb jij ook een antwoord op je eigen vraag, op dit moment?
Hé Eva, leuk weer iets van je te horen! Mijn vraag, die ik mijzelf vaak stel en ook aan anderen voorleg:
Waarom zou je iets doen wat je al kan?
Hoi Corné, wat een goede. Zeker in een maatschappij waarin je wordt aangemoedigd zo snel mogelijk te weten wat je kan, en daar vol op in te zetten, zodat je er zo ‘succesvol’ mogelijk mee zult worden. Wat een beperkte aanpak eigenlijk, als je er op deze manier naar kijkt 🙂 Ik ga deze voor mezelf eens omvormen om de dingen waar ik nu voor kies te onderzoeken: doe ik dit omdat ik al kan (vrij vertaald – omdat het makkelijk is, omdat het nu eenmaal zo werkt, al zo was, etcetera), of omdat het me werkelijk iets brengt.
Als jij deze vraag vaak aan jezelf stelt, betekent dat dan ook dat jij telkens dingen opzoekt die je nog niet kunt, en die gaat doen? Wat zijn dat dan bijvoorbeeld voor dingen? Zit er een bepaalde bewijsdrang bij, of is het enkel op zoek zijn naar avontuur en ontwikkeling? En: kun je ergens goed in worden, wanneer je er steeds afstand van neemt wanneer je het kan? Is dat belangrijk?
Deze vraag maakt veel nieuwe vragen los!